Offshore trusts zijn krachtige vermogensbeheertools, zelfs nu de wereldwijde financiële transparantie toeneemt. Veel mensen denken dat de Common Reporting Standard (CRS) ze overbodig heeft gemaakt, maar met een goede structurering dienen deze trusts nog steeds legitieme doelen.
De financiële wereld is veranderd. CRS vereist dat financiële instellingen, waaronder specifieke offshore trusts, gegevens van rekeninghouders, oprichters en begunstigden aan de belastingdienst rapporteren. Deze instanties delen deze informatie over de grenzen heen. De belastingregels voor offshore trusts zijn complexer geworden. De meeste structuren worden nu geconfronteerd met inkomstenbelasting over uitkeringen, vermogenswinsten uit de verkoop van activa en mogelijke erfbelasting.
De waarde van offshore trusts hangt af van uw specifieke situatie. Sommige trusts hoeven zich niet aan de CRS-rapportageregels te houden. Pensioentrusts, liefdadigheidstrusts en trusts in niet-deelnemende landen zoals de Verenigde Staten, Cambodja en Dominica bieden betere financiële privacy.
Expat Wealth At Work legt uit op welke manier de CRS offshore truststructuren heeft veranderd. U leert over belangrijke fiscale implicaties en situaties waarin deze regelingen zinvol zijn om legitieme vermogensbeheerdoelen te bereiken.
Wat is CRS en waarom heeft het offshore trusts veranderd?
De Common Reporting Standard (CRS) markeert een fundamentele verandering in de wereldwijde financiële transparantie. Deze standaard richt zich specifiek op offshore trusts die voorheen aan controle ontsnapten.
Het doel van de Common Reporting Standard
De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) heeft in 2014 CRS in het leven geroepen. Deze standaard helpt belastingontduiking tegen te gaan door automatische uitwisseling van financiële informatie tussen belastingdiensten. Deze wereldwijde standaard is sterk gebaseerd op de aanpak van de Amerikaanse Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) om de bedrijfsvoering te optimaliseren en de kosten voor financiële instellingen te verlagen.
De CRS verschilt van de bilaterale focus van FATCA op de VS. Het creëerde een multilateraal kader waarbinnen deelnemende jurisdicties automatisch informatie delen. Meer dan 100 landen hebben zich aan deze standaard gecommitteerd sinds de eerste uitwisselingen in 2017 van start gingen.
Hoe CRS financiële instellingen en trusts beïnvloedt
Offshore trusts hebben aanzienlijke gevolgen ondervonden. De introductie van de CRS benadrukt vertrouwen expliciet als doel. Binnen dit kader kan vertrouwen op twee manieren worden geclassificeerd:
- Als Financiële instelling indien de trustee een professionele trustmaatschappij is of indien deze voldoet aan specifieke criteria voor beleggingsbeheer
- Als Passieve niet-financiële entiteit als de trustees alleen bestaan uit individuen of particuliere trusteebedrijven
Beide classificaties moeten worden gerapporteerd, zij het via verschillende mechanismen. Belastingdiensten hebben nu meer controle dan de rapporterende persoon. Voor de allereerste keer hebben binnenlandse belastingdiensten zicht op de offshore rijkdom van hun ingezetenen.
Welke informatie wordt gedeeld onder CRS
Financiële instellingen moeten uitgebreide gegevens verzamelen en rapporteren:
- Persoonlijke gegevens van te rapporteren personen: naam, adres, fiscaal identificatienummer en geboortedatum
- Rekeningnummers en saldi (ook bij afsluiting)
- Financiële activiteit, inclusief uitkeringen op rekeningen
- Informatie over zeggenschap uitoefenende personen van entiteiten
“Onder ”personen met zeggenschap" in trusts vallen oprichters, trustees, beschermers (indien van toepassing), begunstigden of categorieën begunstigden, en elke andere natuurlijke persoon met uiteindelijke effectieve zeggenschap over de trust. De CRS vereist identificatie van deze personen met zeggenschap vanaf het jaar van afwikkeling en daarna.
Offshore trusts moeten nu openlijk opereren. Het is een transparante wereld. Ga er gewoon mee om.
Belasting van offshore trusts na CRS
De CRS-implementatie heeft de manier waarop offshore trusts belast worden drastisch veranderd. Oprichters en begunstigden worden nu geconfronteerd met een ingewikkelder belastingsituatie.
Hoe fiscale residentie de belasting op trusts beïnvloedt
De locatie van de trustees bepaalt waar een trust zich bevindt, niet het eigenlijke recht van de trust. Een trust moet in elk deelnemend rechtsgebied rapporteren als de trustees op verschillende plaatsen wonen. Desondanks kunnen trusts meerdere rapporten vermijden door alle vereiste informatie in te dienen in hetzelfde rechtsgebied waar ze wonen.
Trusts die niet in het Verenigd Koninkrijk gevestigd zijn, betalen alleen belasting over het inkomen in het Verenigd Koninkrijk. Vanaf april 2025 zijn de regels veranderd. De status van een “langdurig ingezetene” (LTR) van een oprichter zal de blootstelling aan successierechten bepalen in plaats van ‘domicilie’. Je komt in aanmerking als een LTR als je ten minste 10 van de voorgaande 20 belastingjaren in het Verenigd Koninkrijk hebt gewoond.
Rapportageverplichtingen voor begunstigden en oprichters
CRS classificeert oprichters, trustees, beschermers en begunstigden als “controlerende personen” van een trust. Financiële instellingen moeten dus hun identificatiegegevens en rekeningsaldi gedetailleerd rapporteren.
De vorige beschermingen bestaan niet langer voor oprichters van “Trusts met belangen van de settlor“. Oprichters die in het Verenigd Koninkrijk wonen, zullen vanaf april 2025 belasting betalen over buitenlandse inkomsten en winsten, tenzij specifieke vrijstellingen van toepassing zijn. Bovendien moeten begunstigden uitkeringen aangeven op hun belastingaangifte. De fiscale behandeling hangt af van het feit of de uitkeringen overeenkomen met gecumuleerde inkomsten of winsten.
Veel voorkomende fiscale gevolgen: inkomen, vermogenswinst, erfenis
Begunstigden van trusts die niet in het Verenigd Koninkrijk zijn gevestigd, betalen belasting op uitkeringen tegen hun marginale tarieven. Sommige jurisdicties bieden een tijdelijke repatriëringsfaciliteit. Hierdoor kunnen eerder onbelaste offshore trustinkomsten tegen lagere tarieven binnenkomen-12% in 2025-27 en 15% in 2027-28.
Niet-ingezeten trusts betalen niet vermogenswinstbelasting behalve wanneer ze onroerend goed of land in het Verenigd Koninkrijk verkopen. De successieregels zijn nu gericht op offshore trustvermogen van langetermijninwoners. Belastingen kunnen van toepassing zijn bij het financieren van trusts, bij 10-jarige jubilea of tijdens kapitaaluitkeringen.
Zijn offshore trusts vandaag de dag nog steeds de moeite waard?
Offshore trusts bieden naast belastingvoordelen nog steeds grote voordelen op het gebied van vermogensbeheer. Veel vermogende particulieren gebruiken deze structuren voor legitieme doeleinden die niet door CRS worden beïnvloed.
Voordelen van vermogensbescherming en successieplanning
Een goed opgezette offshore trust beschermt je tegen schuldeisers, rechtszaken en politieke instabiliteit. Deze trusts creëren effectieve juridische barrières tegen ongegronde claims, wat families met internationale zakelijke belangen of beroepen met een hoog risico helpt. Ze stellen je ook in staat om erfenissen over generaties heen te structureren, rijkdom te behouden in geval van belastingwijzigingen en vertragingen bij de successie te vermijden.
Wat blijft er over in de balans tussen transparantie en privacy?
CRS mag dan wel de geheimhouding hebben verminderd, maar veel offshore jurisdicties handhaven nog steeds een redelijke vertrouwelijkheid. Het eiland Man registreert geen trustgegevens, wat je beschermt tegen ongewenst extern onderzoek. Deze trusts zijn een fantastische manier om activa te consolideren onder een enkele structuur, waardoor rapportage aan relevante autoriteiten consistenter wordt onder CRS.
Wanneer offshore trusts nog steeds zinvol
Je zult offshore trusts vooral waardevol vinden als je internationale activa hebt, een niet-gedomicilieerde status of grensoverschrijdende zakelijke belangen. De verminderde geheimhouding heeft niets veranderd aan het feit dat vermogensbescherming, estate planning en grensoverschrijdend vermogensbeheer nog steeds dwingende redenen zijn om offshore trusts te gebruiken - zolang ze de internationale rapportagenormen volgen.
Aziatische rijke families, vaak ondernemers van de eerste generatie met kinderen die internationaal zijn opgeleid, vertrouwen nog steeds op offshore trusts om hun opvolgingsplannen veilig te stellen.
Truststructuren en -jurisdicties die nog steeds werken
De wereldwijde invoering van CRS heeft de waarde van bepaalde truststructuren en jurisdicties die werken voor legitieme strategieën voor vermogensbescherming niet verminderd.
Trusts in niet-CRS-rechtsgebieden
Sommige landen blijven buiten de kader voor automatische informatie-uitwisseling. De Verenigde Staten is een belangrijk financieel centrum dat CRS niet heeft ingevoerd, wat mogelijkheden biedt voor op privacy gerichte structuren. Landen als Cambodja en Dominica opereren ook buiten het CRS-netwerk en dienen als alternatieve locaties om trusts op te richten.
Vrijgestelde soorten trusts: pensioen, liefdadigheid, publiek
De CRS-regels zijn niet van toepassing op verschillende soorten trusts. Geregistreerde pensioenregelingen onder Deel 4 van de Finance Act 2004 kwalificeren als niet-rapporterende financiële instellingen. De regels classificeren lijfrentes voor directe behoeften onder Sectie 725 van de Wet op de Inkomstenbelasting van 2005 als uitgesloten rekeningen. Liefdadigheidsinstellingen kunnen vrijstellingen krijgen als ze voldoen aan specifieke wettelijke vereisten. Liefdadigheidsinstellingen met rechtspersoonlijkheid hebben minder rapportagelast dan liefdadigheidsinstellingen.
De juiste jurisdictie kiezen na-CRS
De juiste jurisdictie hangt af van meerdere factoren. De Cookeilanden en Nevis beschermen activa door middel van firewall-bepalingen en korte verjaringstermijnen voor vorderingen wegens bedrieglijke overdracht. Het stabiele rechtssysteem van Singapore biedt een sterke financiële infrastructuur. De beste jurisdictie moet een evenwicht vinden - het moet activa goed genoeg beschermen en tegelijkertijd geloofwaardig blijven bij grote financiële instellingen.
Niet-rapporterende versus rapporterende offshore fondsen
De belastingdienst ontvangt geen rapporten van niet-rapporterende offshorefondsen, dus betalen beleggers alleen belasting over uitgekeerde inkomsten. Fondsen die rapporteren moeten alle inkomsten bekendmaken, of ze nu uitgekeerd zijn of niet. De belastingimplicaties variëren aanzienlijk: winsten van niet-rapporterende fondsen tellen als “offshore inkomstenwinsten” met inkomstenbelastingtarieven tot 45%. Bij rapporterende fondsen is een vermogenswinstbelasting mogelijk met een maximumtarief van 20%.
Tenslotte
De Common Reporting Standard heeft de kaart van offshore trusts veranderd, maar beweringen over hun uitsterven zijn verre van waar. Natuurlijk kunnen we deze structuren niet langer gebruiken om belastingen te verbergen. Belastingdiensten delen nu wereldwijd volledige informatie over trusts, oprichters en begunstigden. Transparantie is de nieuwe norm geworden.
Desondanks blijven offshore trusts rijkdom beschermen en helpen bij successieplanning. Deze vehikels verdienen serieuze aandacht omdat ze activa afschermen van schuldeisers, gestructureerde erfenissen tussen generaties mogelijk maken en helpen bij het beheren van internationale activa. Het kernteam moet ze op de juiste manier implementeren - offshore trusts moeten voldoen aan de rapporteringsvereisten in plaats van te proberen ze te omzeilen.
Pensioentrusts en liefdadigheidsstructuren genieten nog steeds vrijstellingen onder CRS. Bovendien bieden plaatsen als de Verenigde Staten, Cambodja en Dominica meer privacy omdat ze niet deelnemen aan de automatische uitwisseling. Jouw unieke situatie bepaalt of offshore trusts passen bij jouw vermogensbeheerstrategie.
Offshore trusts zijn na CRS eerder aangepast dan verdwenen. De focus is verschoven van het verbergen van activa naar het volgen van regels, van het vermijden van belastingen naar het beschermen van geld. Deze vehikels blijven krachtige instrumenten voor geavanceerde vermogensbeheerders die ze op de juiste manier structureren met deskundige begeleiding - hoewel belastingautoriteiten nu alles duidelijk zien.